Rolls Roys test vliegtuigmotor met grootste 3D-geprinte component ooit

Dit jaar zal Rolls Royce een testvlucht doen van een zogenaamde Trent XWB-97 vliegtuigmotor die voorzien is van het grootste motorische component ooit geprint met een 3D-printer.

Aan de grond is de motor al wel in meerdere versnellingen getest die gepaard gingen met het analyseren van data en inspecties naderhand.
Maar als de flight-test plaats vindt zal het de eerste keer zijn dat de motoren van een groot vliegtuig zijn voorzien van zo’n groot 3D-geprint onderdeel.

De XWB-97 motor lijkt veel op z’n kleinere broertje, de XWB-84 die verschillende A350-900 vliegtuigen in de lucht houdt. Maar deze nieuwe motor, inclusief het grootste 3D-geprinte onderdeel, moet veel grotere vliegtuigen veilig naar bestemming zien te brengen. De XWB-97 is daarom efficiënter en krachtiger.

De XWB-97 genereert een stuwkracht van 97.000lb in tegenstelling tot zijn kleinere telg uit de familie, de XWB-84, die slechts 84.000lb aan stuwkracht kan generen. Deze verbetering heeft verschillende oorzaken. Het heeft het een grotere motorische kern en een turbinetechnologie die hogere temperaturen aankan. Verder kan de ventilator hogere snelheden aan. Dit wordt mogelijk gemaakt door de nieuwe aerodynamica van de motor en het 3D-geprinte onderdeel.

Het 3D-geprinte titanium onderdeel zit in de ventilator in de motor en heeft een “structuur van nikkel.”  Het onderdeel is een lager die 48 luchtventilatoren van de motor ondersteunt en met elkaar verbindt. Het 3D-geprinte element heeft de grootte van een tractorwiel en zal dus nog dit jaar in de testvlucht gebruikt worden.

Het is echter niet zo dat als de XWB-84 in productie gaat, dat ook elke motor voorzien zal zijn van een 3D-geprint onderdeel zoals nu wel met de testvlucht het geval is. Daarvoor is het volgens Rolls Royce nog iets te vroeg.

Het Engelse bedrijf uit Derby gebruikt al jaren 3D-printing bij het maken en testen van onderdelen van haar vliegtuigmotoren en andere onderdelen. Het sluit niet uit dat in de nabije toekomst ook daadwerkelijk gevlogen zal worden met deze 3D-geprinte motorische onderdelen. Maar op dit moment zeker nog niet. Dat heeft te maken met de benodigde grote schaal van de beschikbaarheid van de onderdelen. Want zodra ze veel van deze onderdelen nodig hebben (wat meestal het geval is bij het massaal produceren van motoren) is 3D-printing voorlopig nog niet interessant. Wel uiteraard bij prototyping, zoals het geval is met de testvlucht die dus nog dit jaar op de planning staat. Met conventionele productiemethoden zou het namelijk veel langer geduurd hebben voordat deze testvuchten plaats kon vinden en het gereedmaken van het definitieve model van de motor zou zijn voltooid.