Eerste 3D-geprinte borstimplantaat in Wales

De 71-jarige Peter Maggs uit Wales had geen idee dat hij kanker had toen hij naar de dokter ging voor wat hij dacht dat een cyste in zijn borst was. Hij had geen pijn, zei hij, maar de cyste bleek een sarcoom te zijn dat zo groot geworden was als een tennisbal. Hij had een operatie nodig om de tumor te laten verwijderen, die in het kraakbeen van een van zijn ribben zat, maar de operatie, die een dag duurde om uit te voeren, zou uiteindelijk resulteren in de verwijdering van niet alleen het sarcoom, maar ook van drie ribben en de helft van zijn borstbeen.

“Het was een zeer uitgebreide groei die moest worden verwijderd,” zei chirurg Ira Goldsmith van Morriston Hospital. “Het verwijderen ervan betekende echter ook het verwijderen van een deel van het borstbeen en drie ribben. Dat zou een groot gat achterlaten dat de hele thoraxwand zou kunnen destabiliseren en het reconstrueren ervan zou een zeer complexe procedure zijn. Traditioneel zou bij de operatie een cementprothese zijn gebruikt. Dit kan soms slecht passen en bewegen, waardoor problemen zoals dislocatie kunnen ontstaan.”

Thomas Bragg kreeg een aangepaste 3D-geprinte prothese die perfect paste in de opening die achterbleef bij het verwijderen van de ribben en het borstbeen van Maggs. Het was gemaakt van titanium, dat sterker en stabieler is dan cement. Het gebruik van het 3D-geprinte implantaat gaf Maggs veel minder risico op complicaties, het verminderde de operatietijd met ongeveer twee uur, wat belangrijk was omdat Maggs hartproblemen en andere gezondheidskwesties had, dus de chirurgen wilden dat de operatie zo snel mogelijk zou verlopen.

Het implantaat is ontworpen door Morriston’s biomedische 3D-technicus Heather Goodrum en laboratorium service manager Peter Llewellyn Evans, met behulp van Maggs’ CT-scans om een ​​perfecte pasvorm te creëren. Het is 3D-geprint door Renishaw, en het is de eerste keer dat een dergelijk implantaat in het Verenigd Koninkrijk is 3D-geprint.

Oorspronkelijk moest het implantaat ingeschroefd worden, maar het bot was zacht en smal, er was een kans dat het kon breken, zodat het in plaats daarvan op zijn plaats werd genaaid. Daarna werd het bedekt met een deel van de latissimus dorsi-spier die Bragg uit de bovenrug van Maggs had geoogst. De hele procedure duurde ongeveer acht uur.

“We zijn erg tevreden met het resultaat. Het implantaat past perfect, “zei Goldsmith. “Titanium is erg sterk en problemen zoals dislocatie worden verminderd of zelfs geëlimineerd omdat het implantaat stevig is verankerd aan de ribben en het borstbeen.”

Het Morriston-ziekenhuis leidt het ADEPT-project oftewel Additive-Manufacturing voor een door Design geleide, efficiënte patiëntenbehandeling, waarbij 3D-printing wordt gebruikt om titaniumimplantaten te maken. Renishaw is een partner in het project, dat zich voornamelijk richt op maxillofaciale implantaten; Maggs is de eerste persoon in Wales die zijn borstkas heeft laten herbouwen met een 3D-geprint implantaat.

“Het was de eerste keer dat deze procedure in Wales werd uitgevoerd en vanwege het succes zijn we van plan deze in de toekomst opnieuw uit te voeren,” zei hij. “We hebben ook contact gehad met de Swansea University en samen stellen we protocollen op waarmee andere chirurgen over de hele wereld van ons kunnen leren, zodat ze deze techniek kunnen gebruiken voor hun eigen patiënten.”