Prachtige 3D-metaalgeprinte Romeinse helm

Vorige week hield de Additive Manufacturing Users Group (AMUG) zijn jaarlijkse conferentie in St. Louis, Missouri.

In 2016 pakte het Canadese prototypebedrijf Custom Prototypes de eerste plaats bij de AMUG-wedstrijd met zijn 3D geprinte replica op 3/4 schaal van het beroemdste werk van Van Gogh, Sterrennacht. Vorig jaar creëerde het bedrijf een uitgebreid 3D-geprint glas-in-loodraam dat mooi was, maar niet bekroond werd. En dit jaar ging Custom Prototypes all-in, en dat wierp zijn vruchten af ​​met een welverdiende eerste plaats.

“Ons nieuwste project was een volledig 3D-geprinte Romeinse helm uit de 1e eeuw”, vertelde Ryan Hagerman.

Ze wisten dat om een ​​voorsprong te nemen op de concurrentie, ze iets echt unieks moesten doen en dat is wat leidde tot de beslissing om 3D-metaalprinten met te gebruiken. Er waren twee hoofdredenen voor deze beslissing, één omdat 3D-printen in metaal zelden op een creatieve manier wordt gebruikt (meestal functionele onderdelen) en twee, we hebben nog nooit gezien dat 3D-metaalprinten is afgewerkt tot een volledig gepolijste en geplateerde organische vorm.

De helm, 3D-geprint in zeven verschillende onderdelen met roestvrij staal, is absoluut adembenemend. Het team van Custom Prototypes wilde, volgens een blogbericht van het bedrijf, dit jaar echt de grenzen verleggen en “profiteren van de echte mogelijkheden van het printen van metaal.”

“Het idee om een ​​Romeinse helm uit de 1e eeuw te maken, kwam voort uit het idee om drie aspecten te willen incorporeren. 1) 3D-geprint metaal 2) 3D-geprint haar – rode mohawk (verkregen door een unieke verticale 3D-printtechniek met SLA) en 3) 3D-geprint helder plastic (gebruikt om edelstenen en stenen na te bootsen die gevonden werden tijdens de Egyptische 1e eeuw voor Christus),” aldus Hagerman.

Zoals we allemaal weten, heeft 3D-printen (vooral 3D-printen van metaal) veel beperkingen en leert de ervaring dat niet elke build succesvol wordt. Bij Custom Prototypes hebben ze de grenzen van het proces verlegd naar het punt waarop zeer complexe vormen kunnen worden gemaakt en een afwerking krijgen die nog nooit eerder is bereikt.

Nadat het 3D-printen voltooid was, maakten alle metalen onderdelen een lang nabewerkingsproces door van schuren en zowel handmatig als elektrisch polijsten. Nadat elk metalen onderdeel een inspectie van de oppervlaktekwaliteit had doorstaan, waarin “niets minder dan een schittering” acceptabel werd geacht, werd deze geplateerd in nikkel en 24-karaats goud.

De plastic 3D-geprinte stukken werden geverfd, met de hand geschilderd en afgewerkt, zodat ze eruit zouden zien als echte historische voorstellingen van tweede-eeuwse artefacten.

Bron: Blog CP