Succesvolle test MIT met 3D-geprinte raketmotor… van nylon!

Een 3D-geprinte raketmotor… het klinkt als rocket science… en dat ís het ook! De mensen van het MIT Rocket Team zijn er echter niet alleen in geslaagd een 3D-geprinte raketmotor te fabriceren, maar dan ook nog eens van nylon. En de tests ermee waren succesvol. Waarom van plastic? Omdat het kan. Zo bleek.

Het MIT Rocket Team is een onafhankelijke studentenvereniging die zich bezighoudt met raketprojecten. Aangezien raketwetenschap een dure hobby is omdat de raketmotoren aan allerlei strenge veiligheidseisen moeten voldoen, kan niet zomaar iedereen hobbyist hiermee aan de slag en dan ook nog met goede resultaten thuiskomen.

De reden dat MIT Rocket Team voor nylon koos, lag in de beperktere investering die hiervoor nodig was in vergelijking met 3D-metaalprinten. Voor die laatste technologie heb je toch al gauw een machine nodig van boven een miljoen. Daarna zit je bovendien vast aan hoge materiaal- en operatingkosten. Het Rocket Team in Massachusetts koos voor een heel andere 3D-printer, de Markforged Mark Two, een machine van rond de €13.000.

Met deze machine bleek het team in staat om een 3D-geprinte raketmotor te fabriceren met een plastic behuizing.

Maar smelt dat plastic dan niet als je de motor aanzet?
Tsja, dat zou je denken, als er een vuurstraal vlak langs gaat, moet dat haast wel. In de eerste test bleek de motor zich echter prima te houden, met een heel klein beetje schade. Een tweede test ging minder goed, maar de onderzoekers waren ook niet van plan om de motor meer dan een keer aan te zetten. Ermee vliegen is dus nog niet zo’n goed idee.

Wat heb je er dan aan?
Het is een goede eerste stap naar het onderzoeken van goedkopere productiemethodes voor raketmotoren. Het team is alweer begonnen aan het volgende project: het verkennen van de mogelijkheden om grotere en sterkere motoren te printen die mogelijk ook gebruikt kunnen worden om mee te vliegen.