3D-geprinte onderdelen naar de maan in maanrover Asimov

3D-printing is een geweldige productietechniek voor in de ruimte. Je hoeft slechts een 3D-printer mee te nemen en je kunt in principe maken wat je wilt. Als je iets vergeten bent of iets nieuws nodig hebt print je het uit. Dit gebeurde onlangs nog toen in het International Spacestation succesvol een baco werd geprint.

Maar er zijn meer 3D-geprinte onderdelen die in de ruimte zullen worden ingezet. Onlangs won ‘Part-Time Scientists’, bestaande uit een aantal wetenschappers, technici en entrepreneurs afkomstig van verschillende landen, $750.000 in Google’s Lunar Xprise contest. Deze wedstrijd is opgezet door Google om goedkopere commerciële ruimte-exploraties te steunen, ruimtevluchten voor een groter en breder publiek toegankelijk te maken en om maanlandingen mogelijk te maken.

De mensen van Part-Time Scientists kregen inspiratie om een goedkoper alternatief te creëren van NASA’s dure Curiosity rover. Geen slecht idee als je beseft dat de Curiosity NASA 2,5 miljard dollar aan ontwikkeling en lancering heeft gekost.

Part-Time Scientists kwam met een goedkope oplossing in de vorm van Asimov, hun eigen ontwikkelde rover.

Er werd besloten om bij de ontwikkeling van de rover te focussen op twee belangrijke elementen: mobiliteit en beeldkwaliteit. De rover moet goed door het ruige terrein van de maan kunnen navigeren en tegelijkertijd High-Definition video’s en foto’s kunnen schieten die direct terug naar Aarde kunnen worden gezonden.

Het team van Part-Time Scientist ontwikkelde hun rover voor slechts $500.000. En dat komt grotendeels omdat ze voor hun ontwerp en ontwikkeling gebruikt maakten van 3D-printing bij verschillende bedrijven. Zo werden er onderdelen geprint bij Citim in Atlanta in Amerika en bij SLM Solutions in Lübeck in Duitsland.

Voor de wielen van de rover gebruikte Part-Time Scientists Selective Laser Sintering, waarmee de complexe modellen in metaal uit te printen waren. Het gebruik van deze techniek zorgde ervoor dat de onderdelen veel sneller klaar waren dan bij normale fabricagetechnieken. Bovendien waren ze ook nog eens vele malen goedkoper.

Verder werd ook de behuizing van de camera’s in metaal geprint waarin drie sensoren en Schneider-Kreuznach lenzen zijn gezet. Twee van de lenzen zullen samen zorgen van 3D-beelden. De derde lens bevat onder andere verschillende filters die meerdere wetenschappelijke doeleinden hebben zoals onder andere het maken van beelden van specifieke materialen die kortweg met andere lenzen niet te zien zijn.

Asimov maakt zijn eerste testritje op het ruige ‘maanlandschap’ van Tenerife.

Het doel van Part-Time Scientists is niet om de hoogst haalbare vorm van ingenieurschap te bereiken maar wel aan te tonen en te bewijzen dat een succesvolle missie met de rover met veel minder geld mogelijk is. En ook nog eens binnen een veel korter tijdsbestek.