3D-geprinte neushoornhoorns in strijd tegen de stropers

Mensen zijn hebberig en een van de dingen die we willen hebben, zijn neushoorns. Dit is kort-door-de-bocht samengevat het probleem waarom neushoorns aan het uitsterven zijn.

In Azië gelooft men in de geneeskrachtige werking ervan – zo zou neushoornhoorn kanker genezen en een kater verhelpen. De werkzaamheid bij deze aandoeningen is echter nooit wetenschappelijk aangetoond. Neushoornhoorns worden tevens gebruikt als sierobjecten.

De toegenomen welvaart in China en Vietnam zorgt bovendien voor een stijgende vraag naar de dure medicijnen waarin neushoornhoorn is verwerkt.

De vraag naar neushoornhoorns heeft ertoe geleid dat sommige soorten bedreigd en andere zelfs al uitgestorven zijn.

De vraag naar neushoornhoorns is zó groot geworden dat ze vaak verkocht worden op de zwarte markt voor bijna 30.000 euro per pond. Een gemiddelde neushoornhoorn weegt tussen de zes en acht pond, hetgeen betekent dat de opbrengst voor stropers gigantisch is, met bedragen in de honderdduizenden euro’s. Als je dan ook nog eens uit een land komt waar armoede heerst, is snel duidelijk waarom er zo veel op gejaagd wordt.

Dit probleem kan tot op heden niet opgelost worden, maar het vraagt wél om een oplossing. Dankzij een startup uit Seattle genaamd Pembient, kan dit misschien opgelost worden. Het doel van het bedrijf is om via biotechnologie wildlife producten te fabriceren, zoals neushoornhoorn en olifantivoor, tegen prijzen die ver onder die van de stropers liggen. Op die manier kan de illegale wildlife handel ophouden.

Het bedrijf is er inmiddels in geslaagd om een imitatie neushoornhoorn-poeder te maken dat ze willen gaan gebruiken om op de markt te brengen als vervanging voor de medische middeltjes die gemaakt worden van neushoornhoorns.

Nu onderzoeken ze de mogelijkheden voor het kweken of printen van neushoornhoorn. Dit willen ze doen door replica hoorns te printen die gemaakt zijn van dezelfde biologische substanties als echte hoorns.

Veel gebruikers van neushoornhoorn zouden dit acceptabel vinden, zo blijkt uit onderzoek.

Bronnen: South African Department of Environmental Affairs, WNF.nl